edu.klimaka.gr

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Α Γυμνασίου / Πρόγραμμα Σπουδών

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Α ΤΑΞΗΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Αρ.Πρωτ.127821/Δ2/24-09-2020/ΥΠΑΙΘ

ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ Π/ΘΜΙΑΣ, Δ/ΘΜΙΑΣ
ΕΚΠ/ΣΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΠΟΥΔΩΝ
Π/ΘΜΙΑΣ ΚΑΙ Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ
ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ Δ/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ
ΤΜΗΜΑ Α
Πληροφορίες: Αν. Πασχαλίδου
Θ. Κανελλοπούλου
Τηλέφωνο: 210-3443422
210-3443010

ΘΕΜΑ: Οδηγίες για τη διδασκαλία των μαθημάτων της Οικιακής Οικονομίας, της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, της Φυσικής Αγωγής, των Θρησκευτικών και της Ιστορίας του Ημερησίου και του Εσπερινού Γυμνασίου για το σχολικό έτος 2020-2021
Σχετ.: Το με αρ. πρωτ. εισ. Υ.ΠΑΙ.Θ. 124704/Δ2/21-09-2020 έγγραφο

Μετά από σχετική εισήγηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (πράξη 45/17-09-2020 του Δ.Σ) σας διαβιβάζουμε τα παρακάτω παραρτήματα που αφορούν στις οδηγίες για τη διδασκαλία των μαθημάτων της Οικιακής Οικονομίας, της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, της Φυσικής Αγωγής, των Θρησκευτικών και της Ιστορίας του Ημερησίου και του Εσπερινού Γυμνασίου για το σχολικό έτος 2020-2021:

  1. Παράρτημα 1: Ύλη και οδηγίες για τα μαθήματα Οικιακής Οικονομίας, Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, Φυσικής Αγωγής, Θρησκευτικών
  2. Παράρτημα 2: Ύλη και οδηγίες για το μάθημα της Ιστορίας

Οι διδάσκοντες/ουσες να ενημερωθούν ενυπόγραφα.

Η ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΣΟΦΙΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ

ΔΙΔΑΚΤΕΑ ΥΛΗ ΚΑΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ: Ι)ΤΩΝ ΘΡΗΚΕΥΤΙΚΩΝ, ΙΙ) ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ, ΙΙΙ) ΤΗΣ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΙV) ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2020-2021 

I. Θρησκευτικά (A’, Β΄ και Γ ’ τάξεις) Ημερήσιου και Εσπερινού Γυμνασίου Για το μάθημα των Θρησκευτικών στο Γυμνάσιο εφαρμόζονται τα οριζόμενα στο ΦΕΚ 698/Β’/4-3-2020.

 


ΦΕΚ 698/2020

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Αρ.Φύλλου 698
4 Μαρτίου 2020

Αριθμ. 31585/Δ2
Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο.

Η ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 11 εδαφ. ε’ και του άρθρου 5 παρ. 11 εδαφ. γ’ του ν. 1566/1985 (Α’ 167), όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν με τις διατάξεις του άρθρου 7 παρ. 1, 2 του ν. 2525/1997 (Α’ 188) «Ενιαίο Λύκειο, πρόσβαση των αποφοίτων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και άλλες διατάξεις».
2. Τις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 3 περ. α υποπ. ββ του ν. 3966/2011 (Α’ 118) «Θεσμικό πλαίσιο των Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων, Ίδρυση Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Οργάνωση του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ» και λοιπές διατάξεις».
3. Το π.δ. 81/2019 (Α’ 119) με θέμα «Σύσταση, συγχώνευση, μετονομασία και κατάργηση Υπουργείων και καθορισμός των αρμοδιοτήτων τους - Μεταφορά υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων μεταξύ Υπουργείων».
4. Το π.δ. 83/2019 (Α’ 121) με θέμα «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».
5. Το π.δ. 84/2019 (Α’ 123) με θέμα «Σύσταση και κατάργηση Γενικών Γραμματειών και Ειδικών Γραμματειών/Ενιαίων Διοικητικών Τομέων Υπουργείων».
6. Την αριθμ. 6631/Υ1/20-07-2019 (Β’ 3009) απόφαση του Πρωθυπουργού και της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων με θέμα: «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στην Υφυπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Σοφία Ζαχαράκη».
7. Τις διατάξεις του άρθρου 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (Α’ 98).
8. Την αριθμ. 11/27-02-2020 (ανακοινοποίηση στο ορθό 03-03-2020) πράξη του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής.
9. Το γεγονός ότι από την παρούσα απόφαση δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού του Υ.ΠΑΙ.Θ. για τις δαπάνες που καλύπτονται από αυτόν, σύμφωνα με την αριθμ. Φ.1/Γ/105/31539/Β1/04-03-2020 εισήγηση του άρθρου 24 του ν. 4270/2014 (Α’ 143), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10 παρ. 6 του ν. 4337/2015 (Α’ 129) της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, αποφασίζουμε:

Άρθρο μόνον

Το Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο ορίζεται ως εξής:

Πρόγραμμα Σπουδών στα Θρησκευτικά Δημοτικού και Γυμνασίου

1. Το μάθημα των Θρησκευτικών ως οργανικό μέρος της σχολικής Εκπαίδευσης

Το μάθημα των Θρησκευτικών εντάσσεται στα υποχρεωτικά σχολικά μαθήματα, τα οποία διδάσκονται στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Η οργάνωση και η λειτουργία του θεμελιώνονται στο Σύνταγμα της Ελλάδας, στους νόμους του κράτους και τις αποφάσεις του ΕΔΔΑ.

Βασική μορφωτική αποστολή του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι η ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών και των μαθητριών.

Στην υποχρεωτική Εκπαίδευση (Δημοτικό-Γυμνάσιο) το μάθημα των Θρησκευτικών περιλαμβάνεται στο Ωρολόγιο Πρόγραμμα των τάξεων Γ’, Δ’, Ε’ και ΣΤ’ Δημοτικού και των τάξεων Α’, Β’ και Γ’ Γυμνασίου. Διδάσκεται δύο διδακτικές ώρες εβδομαδιαίως στις τάξεις αυτές. Λαμβάνοντας υπόψη τη διδακτική μεθοδολογία, πάνω στην οποία βασίζεται η διδασκαλία του μαθήματος. Επισημαίνεται ότι τα προσδοκώμενα μαθησιακά αποτελέσματα επιτυγχάνονται, όταν το μάθημα διδάσκεται για κάθε τμήμα σε συνεχόμενο δίωρο κάθε εβδομάδα.

Το Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών οικοδομείται με βάση τη θρησκευτική παράδοση του τόπου, δηλ. την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όπως αυτή θεμελιώθηκε στη Βίβλο, σαρκώθηκε στη ζωή των αγίων Πατέρων της και αποτυπώθηκε στα μνημεία του πολιτισμού. Άλλωστε, η θεολογία, η ζωή, ο τρόπος σκέψης αλλά και ο πολιτισμός που γεννήθηκε και αναπτύχθηκε μέσα στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, συνιστούν διαστάσεις οι οποίες συνέβαλαν, μεταξύ των άλλων, στη διαμόρφωση της ιστορίας και του πολιτισμού της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Με το σκεπτικό αυτό, η ζωή και η παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας αποτελούν παράμετρο του δημόσιου χώρου της ελληνικής πραγματικότητας. Επιπλέον, ο Ορθόδοξος πολιτισμός και η γλώσσα του αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του πλαισίου της ελληνικής εκπαίδευσης, στην οποία ουσιαστικά συμβάλλουν, υποστηρίζοντας αποτελεσματικά τη θρησκευτική, γνωστική, πνευματική, κοινωνική, ηθική, ψυχολογική, αισθητική, και δημιουργική ανάπτυξη των ανθρώπων. Και ακριβώς για τον λόγο αυτό, το μάθημα των Θρησκευτικών εντάσσεται στον κανόνα των υποχρεωτικών σχολικών μαθημάτων του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, το μάθημα των Θρησκευτικών αποτελεί ένα μάθημα παιδείας και Ορθόδοξης Χριστιανικής παράδοσης.

2. Ο σκοπός της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών

Όπως όλα τα διακριτά μαθήματα του σχολείου, ομοίως και το μάθημα των Θρησκευτικών ακολουθεί τις προδιαγραφές, βάσει των οποίων αναπτύσσεται η παιδαγωγική και εκπαιδευτική διαδικασία που υλοποιείται εντός του σχολείου· συνεπώς, διαφοροποιείται από την κατήχηση, η οποία και αποτελεί έργο της Εκκλησίας.

Με βάση τα παραπάνω, ο σκοπός της διδασκαλίας του Μαθήματος των Θρησκευτικών εντάσσεται αναπόσπαστα στον γενικό σκοπό της σχολικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Ως εκ τούτου, το μάθημα των Θρησκευτικών, όπως και όλα τα άλλα διακριτά μαθήματα, τα οποία ανήκουν στον κανόνα των σχολικών μαθημάτων, συμβάλλει ώστε οι μαθητές και οι μαθήτριες να καταστούν ελεύθεροι και υπεύθυνοι πολίτες, που σέβονται τις αρχές της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Ειδικότερα, η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο θέτει ως σκοπό:

  1. Να οικοδομήσει ένα στιβαρό μορφωτικό πλαίσιο/πεδίο γνώσης και κατανόησης της Ορθόδοξης Εκκλησίας, έχοντας ως γνώμονα το αγιογραφικό-βιβλικό της υπόβαθρο, τη δογματική της διδασκαλία, την ηθική της, την εν Αγίω Πνεύματι εμπειρία της, και εν γένει την παράδοσή της, ως πνευματικής και πολιτισμικής κληρονομιάς της Ελλάδας και της Ευρώπης, αλλά και ως ζωντανής πηγής έμπνευσης, πίστης και ηθικής για τον σύγχρονο άνθρωπο.
  2. Να συνεισφέρει δημιουργικά στην ανάπτυξη και καλλιέργεια της θρησκευτικής συνείδησης των Ορθόδοξων Χριστιανών μαθητών και μαθητριών, και παράλληλα να συμβάλει στην ολόπλευρη ανάπτυξή τους (θρησκευτική, γνωστική, πνευματική, κοινωνική, ηθική, ψυχολογική, αισθητική, και δημιουργική).
  3. Να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις και να προσφέρει τις ευκαιρίες, ώστε οι μαθητές και οι μαθήτριες να αναπτύξουν ικανότητες και επάρκειες - αλλά και διαθέσεις και στάσεις ζωής- που χαρακτηρίζουν τον θρησκευτικά εγγράμματο άνθρωπο, καλλιεργώντας παράλληλα την ηθική και κοινωνική του ευαισθησία απέναντι στις σύγχρονες προκλήσεις της εποχής μας.
  4. Να παρέχει στους μαθητές και μαθήτριες του Γυμνασίου, σε διακριτές θεματικές ενότητες, ικανοποιητική κατάρτιση για τις εκφάνσεις του θρησκευτικού φαινομένου, δηλαδή τις μεγάλες και ζωντανές θρησκείες του κόσμου, εφόσον αυτές στο πλαίσιό τους, θεωρούνται χώροι έκφρασης πίστης και ορισμένου ηθικού τρόπου ζωής αλλά και σε κάθε περίπτωση αποτελούν πηγές πολιτισμού.

3. Η δομή και η λειτουργικότητα των ενοτήτων του Προγράμματος Σπουδών


α. Γενικές Επάρκειες κάθε Τάξης:

Παρουσιάζονται συνοπτικά οι γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες που θα πρέπει να έχουν κατακτήσει οι μαθητές και μαθήτριες κατά το τέλος της φοίτησής τους στην εν λόγω τάξη. Η τριμερής κατηγοριοποίησή τους (γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες) βοηθά τον εκπαιδευτικό να συνειδητοποιήσει:

  1. Τον ολιστικό χαρακτήρα της θρησκευτικής εκπαίδευσης, καθώς και τις πολλαπλές του διαστάσεις και κλιμακώσεις: από την κατάκτηση, την εμπέδωση και ενίσχυση της γνώσης, έως τη διεύρυνση της ζωής -προσωπικής και κοινωνικής- των μαθητών.
  2. Την αλληλεξάρτησή τους, καθώς η ανάπτυξη μίας Επάρκειας ευνοεί την ανάπτυξη της άλλης.
  3. Την αλληλουχία και την ανέλιξή τους από τάξη σε τάξη.

β. Οι Θεματικές Ενότητες (ΘΕ)

Οι ΘΕ δεν αναπτύσσονται σε μία ωριαία διδασκαλία, αλλά σε μια σειρά διδακτικών ωρών, σύμφωνα με τον προγραμματισμό του/της εκπαιδευτικού και ανάλογα με την ομάδα των μαθητών/τριών. Η λογική της οργάνωσης κάθε ΘΕ μπορεί να αναγνωριστεί στην ανάπτυξη των τριών (3) στηλών της, οι οποίες παρουσιάζουν διεξοδικά τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα της μαθησιακής διαδικασίας (το «ΓΙΑΤΙ»), τα περιεχόμενα της διδασκαλίας (το «ΤΙ»), καθώς και τη διδακτική μεθοδολογία που προτείνεται για την υλοποίησή της (το «ΠΩΣ»).

Ο τίτλος κάθε ΘΕ (υπο)δηλώνει την έννοια/κλειδί που τη διατρέχει. Συχνά οι τίτλοι διατυπώνονται με ένα ερώτημα ή μια φράση-σύνθημα, ενισχύοντας τη στρατηγική επιλογή του ΠΣ για ανάπτυξη της διδασκαλίας. Στην παρουσίαση όλων των ΘΕ διακρίνεται σαφώς η λογική της ανάπτυξής τους όχι μόνον σε κάθε τάξη, γύρω από τους συγκεκριμένους βασικούς άξονες/ιδέες, αλλά και σε όλο το ΠΣ από τάξη σε τάξη.

γ. Οι τρεις οριζόντιες στήλες κάθε Θεματικής Ενότητας

i) Προσδοκώμενα Μαθησιακά Αποτελέσματα (ΠΜΑ)

Τα ΠΜΑ περιγράφουν τις γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες, τις οποίες καλούνται να κατακτήσουν οι μαθητές και μαθήτριες κατά την ολοκλήρωση της διδασκαλίας της εν λόγω ΘΕ. Στη σχετική στήλη τα ΠΜΑ ακολουθούν τη λογική της ανάπτυξης των Βασικών Θεμάτων. Ωστόσο, κάθε ΠΜΑ μπορεί να συνδέεται με περισσότερα του ενός Βασικού Θέματος.

Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής του/της εκπαιδευτικού, ότι τα ΠΜΑ συγκεκριμενοποιούν τις Επάρκειες κάθε τάξης, δηλ. τις γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες, που χρειάζεται να αποκτήσουν οι μαθητές και μαθήτριες σε κάθε τάξη.

ii) Βασικά θέματα (ΒΘ) της θεματικής ενότητας

Καταγράφουν τις πλευρές του θέματος, τις οποίες θα επεξεργαστούν οι μαθητές και μαθήτριες, καθώς και το βασικό corpus γνώσεων γύρω από το θέμα που χρειάζεται να οικοδομήσουν. Οι στήλες αναπτύσσονται σε μια εσωτερική «κάθετη» λογική οργάνωσης, την οποία ο εκπαιδευτικός οφείλει να αναγνωρίσει και να εξετάσει πριν εκπονήσει τον σχεδιασμό της διδασκαλίας του σύμφωνα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες κάθε τάξης.

Με αυτόν τον τρόπο θα είναι σε θέση να αποφασίσει και να επιλέξει στοχευμένα και τεκμηριωμένα από τις στήλες της ΘΕ:

α) Με ποια ΒΘ θα ασχοληθεί και ποιο εκπαιδευτικό υλικό θα χρησιμοποιήσει (ΤΙ).
β) Ποιες από τις δραστηριότητες μπορούν να υπηρετήσουν την προσέγγιση που σχεδιάζει (ΠΩΣ).
γ) Ποια συγκεκριμένα ΠΜΑ προσδοκά να αναδυθούν και να ενστερνιστούν οι μαθητές κατά τη διδασκαλία που σχεδιάζει (ΓΙΑΤΙ).

Συνακόλουθα, είναι φανερή η οργανική σύνδεση των ΒΘ με τα ΠΜΑ (όχι απαραίτητα με ένα), τις Δραστηριότητες (είτε τις ενδεικτικές είτε άλλες συναφείς δικές του) και το Εκπαιδευτικό Υλικό.

Κατά κανόνα, το πρώτο ΒΘ αναφέρεται σε εμπειρίες και βιώματα των παιδιών συναφών με τον τίτλο της ΘΕ.

Δεν πρόκειται για μια φάση απλής «βιωματικής προπαρασκευής» των μαθητών, αλλά για μια διευρυμένη ανάδειξη των προσωπικών διαστάσεων του ΒΘ, η οποία θα διατρέχει εφεξής την σε βάθος επεξεργασία ολόκληρης της ΘΕ. Γίνεται έτσι φανερό ότι οι μαθητές προσκαλούνται σε μια υπαρξιακή συνομιλία με το περιεχόμενο όλων των ΒΘ της ΘΕ.

iii) Ενδεικτικές Δραστηριότητες

Πρόκειται για στοχευμένες και προσεκτικά δομημένες από τον εκπαιδευτικό δράσεις για την οργάνωση του περιβάλλοντος μαθητείας κατά τη διδασκαλία του Μαθήματος των Θρησκευτικών.

Οι Ενδεικτικές Δραστηριότητες:

  • Ενισχύουν τις γνώσεις των μαθητών και τους υποστηρίζουν στην περαιτέρω εμπέδωση.
  • Εκπαιδεύουν τους μαθητές σε ποικίλες προσεγγίσεις των θρησκευτικών θεμάτων (βιωματική, διαθεματική, διαλογική, ερμηνευτική, στοχασμό, δημιουργική έκφραση, δράσεις κ.ά.).
  • Καλλιεργούν την ενσυναίσθηση ως κοινωνική δεξιότητα και ενισχύουν την αίσθηση της σχολικής τάξης ως κοινότητας.
  • Ευνοούν την ανάπτυξη συγκεκριμένων ικανοτήτων, δεξιοτήτων, διαθέσεων και στάσεων των μαθητών, δηλαδή την ολόπλευρη ανάπτυξή τους.
  • Υπηρετούν όχι μόνο τα ΠΜΑ, αλλά κατ’ επέκταση τις Επάρκειες κάθε τάξης.
  • Είναι ποικιλόμορφες και θεωρητικά θεμελιωμένες.
  • Προσφέρουν δυνατότητες αξιολόγησης - ποιοτικού κυρίως χαρακτήρα - τόσο στον εκπαιδευτικό όσο και στους ίδιους τους μαθητές και τις ίδιες τις μαθήτριες.

Οι Δραστηριότητες είναι ενδεικτικές και προτεινόμενες. Ο/Η εκπαιδευτικός διαμορφώνει ελεύθερα τη διδασκαλία του/της με βάση τα ΠΜΑ.

Επιπλέον, ταξινομούνται ανάλογα με το είδος τους.

Στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ σε:

Α. Βιωματικές,
Β. Ομαδικές,
Γ. Δημιουργικής Έκφρασης,
Δ. Επισκέψεις/Εκδηλώσεις/Δράσεις και
Ε. Παιχνίδια και Ασκήσεις από Λογισμικά.

Στο ΓΥΜΝΑΣΙΟ σε:

Α. Βιωματικές,
Β. Ομαδικές,
Γ. Δημιουργικής Έκφρασης,
Δ. Διαθεματικές και
Ε. Επισκέψεις/Εκδηλώσεις/Δράσεις.

Με αυτόν τον τρόπο, αφενός επιβεβαιώνεται στην πράξη η βασική θεώρηση του ΠΣ για τη μεταμορφωτική δυναμική της θρησκευτικής εκπαίδευσης και, αφετέρου, παρέχεται στον/στην εκπαιδευτικό η δυνατότητα να ελέγχει αν κινείται ισορροπημένα, ώστε το μάθημα των Θρησκευτικών να συνδυάζει την κατάκτηση γνώσεων με τη βιωματική προσέγγισή τους, προς όφελος της ολόπλευρης και ιδιαίτερα της θρησκευτικής ανάπτυξης των μαθητών.

δ. Αξιολόγηση

Η αξιολόγηση των μαθητών υπερβαίνει την ποσοτικού χαρακτήρα αθροιστική (τελική) αξιολόγηση των επιδόσεών τους και προσανατολίζεται στον έλεγχο ποιοτικότερων χαρακτηριστικών, τα οποία προϋποθέτουν την ολιστική προσέγγιση του μαθητή και της μαθήτριας.

Έτσι, ως προς τις γνώσεις ελέγχεται η δυνατότητα των μαθητών και μαθητριών όχι απλώς να τις αναπαράγουν, αλλά κυρίως να τις ερμηνεύουν, να τις αναλύουν, να τις συσχετίζουν, να τις ερμηνεύουν, να τις εφαρμόζουν, να τις χρησιμοποιούν με κριτήρια και να εμπνέονται από αυτές.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, υπαγορεύεται η διαμορφωτική αξιολόγηση, η οποία προσφέρει ευκαιρίες, όχι μόνον στον/στην εκπαιδευτικό, αλλά και στους μαθητές και στις μαθήτριες, προκειμένου να κρίνουν την ποιότητα και τα αποτελέσματα της μαθησιακής διαδικασίας, με στόχο τη συνειδητή και στοχευμένη βελτίωσή τους. Τα ίδια τα ΠΜΑ και οι Δραστηριότητες του ΠΣ δίνουν ιδέες και διευκολύνουν τον/την εκπαιδευτικό να αξιολογεί και να διαμορφώνει ανάλογα την πορεία της διδασκαλίας του/της.

ε. Βιβλίο Μαθητή/Οδηγός Εκπαιδευτικού.

Για την εφαρμογή του ΠΣ απαιτούνται Βιβλίο για τον μαθητή και τη μαθήτρια για κάθε τάξη του Δημοτικού και Γυμνασίου και Οδηγός Εκπαιδευτικού ώστε να υποστηρίζεται το διδακτικό έργο του/της.

(...)

Πρόγραμμα Σπουδών Γυμνασίου
Η Ορθόδοξη Εκκλησία: Διδασκαλία και πορεία ζωής

Α' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ:
Ένα ταξίδι ζωής:
Η συνάντηση Θεού και ανθρώπου μέσα από τις βιβλικές διηγήσεις
Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ:
Η Εκκλησία:
Πορεία ζωής μέσα στην ιστορία
Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ:
Η μαρτυρία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο

Α: Η Αγία Γραφή: Η συνάντηση Θεού και ανθρώπου καταγράφεται σε κείμενα

Β: Θεός και άνθρωπος στην Ορθόδοξη παράδοση: μία σχέση ζωής

Γ: Πού είναι ο Θεός; Η σχέση ζωής περνάει μέσα από δοκιμασίες

Δ: Ο Θεός γίνεται άνθρωπος: Το πιο συγκλονιστικό γεγονός της ιστορίας του ανθρώπου

Ε: Ένας καινούριος κόσμος ξεπροβάλλει: Χριστός ανέστη

ΣΤ: Η Εκκλησία μεταμορφώνει τον κόσμο

Ζ: Η Εκκλησία ως κιβωτός σ' ένα ταξίδι ... χωρίς τέλος

Α: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη»: Η εξάπλωση της Εκκλησίας στην Οικουμένη

Β: Η χαρισματική προσωπικότητα του Αποστόλου Παύλου και το ιεραποστολικό του έργο

Γ: Η «φωνή» της Εκκλησίας γίνεται αισθητή στην κοινωνία!

Δ: Χριστιανική παράδοση και αρχαία ελληνική φιλοσοφία: Μία ιστορική συνάντηση

Ε: Η ζωή και η πίστη της Εκκλησίας καταγράφονται σε κείμενα

ΣΤ: Η διδασκαλία της ορθόδοξης πίστης γίνεται έργο τέχνης

Ζ: Ορθοδοξία και Νέος Ελληνισμός

Α: Η Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα

Β: Η πρόταση ζωής της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Γ: Ιεραποστολή και Διακονία: Η ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας αγκαλιάζει τον κόσμο ολάκερο

Δ: Ο σεβασμός του άλλου στην Ορθόδοξη Παράδοση

Ε: Η Ορθόδοξη Εκκλησία σε διάλογο με τον δυτικό Χριστιανισμό

Στ: Μονοθεϊστικές θρησκείες: Ιουδαϊσμός και Ισλάμ

Ζ: Θρησκείες της Ανατολής

Γυμνάσιο

Από τη Θεία Ενανθρώπηση, στη συγκροτηση της Εκκλησίας, την πορεία και τη μαρτυρια της στον κοσμο

Βασικός σκοπός

Βασικός σκοπός στα Θρησκευτικά του Γυμνασίου είναι η ερμηνευτική προσέγγιση της διαδρομής από τη Θεία Ενανθρώπηση μέχρι τη συγκρότηση της Εκκλησίας, την εξάπλωσή της στην οικουμένη, την πορεία μέσα στην ιστορία και τη μαρτυρία της στο σύγχρονο κόσμο. Στην πορεία αυτή εξετάζονται θέματα της εκκλησιαστικής διδασκαλίας και Παράδοσης, διερευνώνται διάφορες αντινομίες και δυσκολίες που προέκυψαν κατά την ιστορική πορεία, καθώς επίσης προσεγγίζεται η μαρτυρία της στον σύγχρονο κόσμο. Ο νέος κύκλος μάθησης αποτελεί συνέχεια του Δημοτικού, όπου επιδιώχθηκε μια πρώτη -εξωτερική και εισαγωγική- γνωριμία των μαθητών με τον Χριστιανισμό και τη διδασκαλία του. Στον νέο κύκλο οι μαθητές καλούνται να εμβαθύνουν και να επεκτείνουν τη διερεύνησή τους, μέσα από διαδικασίες ερμηνευτικής κατανόησης και προσωπικής
νοηματοδότησης.

Α' Γυμνασίου
Ένα ταξίδι ζωής: Η συνάντηση Θεού και ανθρώπου μέσα από τις βιβλικές διηγήσεις

Θεματικές Ενότητες

Α': Η Αγία Γραφή: Η συνάντηση Θεού και ανθρώπου καταγράφεται σε κείμενα

Β': Ο Θεός και ο άνθρωπος στην Ορθόδοξη παράδοση: μία σχέση ζωής

Γ': Πού είναι ο Θεός; Η σχέση ζωής περνάει μέσα από δοκιμασίες

Δ': Ο Θεός γίνεται άνθρωπος: Το πιο συγκλονιστικό γεγονός της ιστορίας του ανθρώπου

Ε': Ένας καινούριος κόσμος ξεπροβάλλει: Χριστός ανέστη

ΣΤ': Η Εκκλησία μεταμορφώνει τον κόσμο

Ζ': Η Εκκλησία ως κιβωτός σ' ένα ταξίδι χωρίς τέλος

Γενικές επάρκειες της τάξης

Οι μαθητές και οι μαθήτριες επαρκώς:

  • να ερμηνεύουν τις απαντήσεις της Αγίας Γραφής σχετικά με το νόημα της ζωής του ανθρώπου, αλλά και τις σχέσεις του με τον Θεό, τον συνάνθρωπο και την κτίση
  • να διασαφηνίζουν το περιεχόμενο θεολογικών εννοιών, οι οποίες συνδέονται με τις βιβλικές διηγήσεις (αμαρτία, πτώση, σωτηρία, Βασιλεία του Θεού, έσχατο, κρίση κ.ά.)
  • να εντοπίζουν τις επιδράσεις της Αγίας Γραφής στη διαμόρφωση του ελληνικού και του ευρωπαϊκού πολιτισμού
  • να προσεγγίζουν έργο τέχνης (οπό τη λογοτεχνία, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη μουσική κλπ.) που συνδέονται με βιβλικές διηγήσεις
  • να αξιολογούν σύγχρονο κοινωνικά στερεότυπο και προκαταλήψεις, οι οποίες θεμελιώνονται σε εσφαλμένες ερμηνείες βιβλικών κειμένων
  • να αποτιμούν τη σημασία του απολυτρωτικού έργου του Ιησού Χριστού γιο τον άνθρωπο και τον κόσμο
  • να συνειδητοποιούν τη δύναμη της ευθύνης και της προσφοράς στον συνάνθρωπο έχοντος ως σημείο αναφοράς τη ζωή και το έργο του Ιησού Χριστού
  • να αναγνωρίζουν τη σημασία της πράξης και του αγώνα γιο την εν Αγίω Πνεύματι μεταμόρφωση της ζωής και του κόσμου αξιοποιώντας θεολογικά κριτήριο της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Α' ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Η Αγία Γραφή: Η συνάντηση Θεού και ανθρώπου καταγράφεται σε κείμενα

ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΑ ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Οι μαθητές και μαθήτριες να:

α) εκφράζουν προβληματισμούς σχετικά με διλήμματα και αντιφάσεις του σύγχρονου ανθρώπου

β) διασαφηνίζουν την έννοια της θεοπνευστίας της Αγίας Γραφής χρησιμοποιώντας κριτήρια της Ορθόδοξης θεολογίας

γ) αναγνωρίζουν την Αγία Γραφή ως έργο όπου αποτυπώνονται χωρίς εξιδανικεύσεις οι εμπειρίες της συνάντησης του ανθρώπου με τον Θεό

Ι. Το πέρασμα σε μια νέα σχολική κοινότητα, έναν καινούργιο κύκλο ζωής (Γυμνάσιο):
i. Το πέρασμα από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο
ii. Πού πας καραβάκι με τέτοιο καιρό;
iii. Από το Ημερολόγιο της Άννα Φρανκ
iv. Μια καινούρια ματιά ... στο "«αλφαβητάρι» της Ορθόδοξης Εκκλησίας!

ΙΙ. Ο Θεός συναντά τον άνθρωπο. Οι εμπειρίες της συνάντησης καταγράφονται στις βιβλικές διηγήσεις.
ί. Κείμενα στα οποία αποτυπώνονται εμπειρίες ζωής
ίί. Ο Θεός δρα μέσα στην ιστορία
ίίί. Στις βιβλικές διηγήσεις ο Θεός διαλέγεται με τον άνθρωπο
v. Ο ρεαλισμός των βιβλικών διηγήσεων

ΙΙΙ. Αγία Γραφή: Μία ολόκληρη βιβλιοθήκη
ί. Τα μέρη της Αγίας Γραφής
ίί. Η ενότητα Παλαιάς και Καινής Διαθήκης
ίίί. Μ ιλώντας για τη θεοπνευστία των κειμένων της Αγίας Γραφής
iv. Η «γλώσσα» της Αγίας Γραφής είναι μερικές φορές συμβολική"

Α. ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
1. Έκφραση και αποτύπωση της «Δύναμης και αδυναμίας του σύγχρονου ανθρώπου» σε παγωμένη εικόνα
2. Ρόλος στον τοίχο: Τα συναισθήματα ενός πιστού που διαβάζει την Αγία Γραφή
3. TWPS: Χρειαζόμαστε την Αγία Γραφή;

Β. ΟΜΑΔΙΚΕΣ / ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
1. TPS με θέμα: «Τα χαρακτηριστικά των ηρώων ενός δημοφιλούς κόμικ»
2. TWPS με θέμα: «Υπάρχουν πράγματα που δεν είναι όπως φαίνονται;» (γύρω από τα επιτεύγματα του σύγχρονου ανθρώπου, π.χ. τεχνολογία, επικοινωνία, ιατρική, τέχνη κ.ά.)
3. Ιστοεξερεύνηση μέσω διαδικτύου με θέμα: «Η Αγία Γραφή»
4. Ζωγραφική με θέμα: «Μ ία βιβλιοθήκη με τα βιβλία της Αγίας Γραφής
5. Έντεχνος Συλλογισμός (μοτίβο: Headlines): Ε ικόνες ζωγραφικής από τις διηγήσεις
«Κάιν και Άβελ» , «Ο Δεκάλογος» , «η άρνηση του Πέτρου» , «Ούαl δε ύμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι ύποκριταί» , στις οποίες τοποθετείται σύντομος σχολιασμός ξεκι νώντας με τη φράση «Η Αγία Γραφή είναι ένα έργο το οποίο μιλά για ....»"

Β' ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Θεός και άνθρωπος στην Ορθόδοξη Παράδοση: μία σχέση ζωής

ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΑ ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Οι μαθητές και μαθήτριες να:

α) ερμηνεύουν τις ανθρωπομορφικές εικόνες και μεταφορές της βιβλικής διήγησης για τη δημιουργία του ανθρώπου

β) εξηγούν τη θεολογική και ηθική σημασία της βιβλικής διήγησης για τη δημιουργία του ανθρώπου

γ) αναφέρουν τους λόγους για τους οποίους έχει ζωτική σημασία για τον κόσμο η χριστιανική θεώρηση του ανθρώπου ως συνδετικού κρίκου ανάμεσα στον Θεό και την κτίση

1. Ο άνθρωπος: «Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας» χωρίς Θεό;
ί. Η εικόνα του ανθρώπου από τον Οδυσσέα μέχρι τους υπερήρωες των σύγχρονων κόμικ
ίί.Η δύναμη και η αδυναμία του σύγχρονου ανθρώπου

11. Ο άνθρωπος ως κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση Θεού δημιουργία.
i. Ο άνθρωπος ως δημιούργημα του Θεού : «και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ' εικόνα Θεού» (Γεν 1,27)
ii. «άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς» (Γεν 1, 27 και Μ. Βασιλείου, Εις την μάρτυρα /οvλίτταν και περί
iii. Ο άνθρωπος υπάρχει μόνο όταν αγαπάει και αγαπιέται!
iν. Ο άνθρωπος ως διάκονος του πλησίον (Μκ 9, 35 και Γρηγορίου Νύσσης, Εφ' όσον ενί τούτων εποιήσατε,
εμοί εποιήσατε )

ΙΙΙ. Ο άνθρωπος ως δημιουργός:
i. Ο άνθρωπος στην κτίση: Βασιλιάς, οικονόμος ή ιερέας; (Γεν 2, 19-20, Ρωμ 8, 22, ευχές από τη Θ. Λειτουργία και η προσευχή του Ισαάκ του Σύρου για την κτίση από Τα σωζόμενα ασκητικά)
ii. Ο άνθρωπος ως δοξολογική ύπαρξη
(Ψλ 135, 1-9. 138, 1-8)

IV. Από την εικόνα στην ομοίωση
i. Άγιος Λουκάς ο ιατρός
ii. Αγία Φιλοθέη

Α. ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Β. ΟΜΑΔΙΚΕΣ / ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
1. Γλωσσική δραστηριότητα «Η "αλήθεια" του κειμένου»: Οι φράσεις και οι λέξεις στο κείμενο της Γένεσης είναι συμβολικές. Γιατί;
2. Έντεχνος συλλογισμός (Artful thinking) («συνδέοντας, επεκτείνοντας, προκαλώντας» και «βάζοντας τίτλους»):
α. Η δημιουργία τον Αδάμ, Μιχαήλ Άγγελος - Cappella Sistina [βλ. http:/ /www.wikipaintings.org/ en/michelangelo#supersized-featured-193173]
β. Ψηφιδωτά Καθεδρικού Ναού στο Μονρεάλε [βλ. http://com mons.wikimedia.org/wiki/Category:Cathedral_(Monreale)_-_Mosaics]
3. TWPS: Ψαλμ. 138, 5-8: «ίδού, Κύριε, σύ έ'γνως πάντα, τά έ'σχατα καί τά άρχα[α· σύ έ'πλασάς με καί έ'θηκας έπ' έμέ τήν χεiρά σου. έθαvμαστώθη ή γνώσίς σου έξ έμοiJ· έκραταιώθη, ού μή δύνωμαι πρός αύτήν. πoύ πορεuθώ άπό τoiJ πνεύματός σου καί άπό τoυ προσώπου σου πoiJ φύγω;»
4. Προβολή νideo Το ραγισμένο δοχείο
[βλ. http://www.youtube.com/watch?ν=794VpExmV-I]
5. Μελέτη περίπτωσης: Αγία Φιλοθέη, Άγιος Λουκάς ο Ιατρός

Γ. ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ
1. Ατελιέ: Δημιουργία κολλάζ με πορτρέτα ανθρώπων κάθε ηλικίας, φυλής και φύλου. Συζήτηση: Τι σημαίνει για μας ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι εικόνα του Θεού;
2. Μουσικό εργαστήριο: Σύνθεση με θέμα τη βιβλική φράση «κατ' εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν· άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς»
3. Ομαδικό γλυπτό: Γαλ 5, 13-15

Γ' ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Πού είναι ο Θεός; Η σχέση ζωής περνάει μέσα από δοκιμασίες

ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΑ ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Οι μαθητές και μαθήτριες να:

α) διακρίνουν όψεις του κακού που εμφανίζονται στην καθημερινότητα του ανθρώπου

β) ερμηνεύουν τον τρόπο με τον οποίο παριστάνεται το κακό σε έργα τέχνης

γ) προσδιορίζουν τη σημασία της βιβλικής θεώρησης του κακού και της αμαρτίας ως άρνηση της σχέσης με τον Θεό

δ) εξετάζουν στερεότυπες απόψεις για την αμαρτία ως παράβαση εντολών χρησιμοποιώντας ορθόδοξα θεολογικά κριτήρια

1. Το πρόβλημα του κακού στον σύγχρονο κόσμο
i. Σύγχρονες μορφές του κακού

11. Η έκφραση της οδύνης στην τέχνη
ί. Πεζογραφία και ποίηση
ίί. Μουσική
ίίί. Ζωγραφική
iv. Κινηματογράφος

111. Ποιος ευθύνεται για το κακό; Ποιος μπορεί να μας σώσει από το κακό;
ί. Η Πτώση των πρωτοπλάστων ως άρνηση της σχέσης ζωής με τον Δημιουργό (τροποποίηση τίτλου: αλλαγή θέσης της φράσης «της ζωής») (Γεν 3, 1-24)
ίί. Η υπόσχεση της σωτηρίας: Πρωτευαγγέλιο (Γεν 3, 15)
ίίί. Πώς εισέβαλε το κακό στον κόσμο; Από την χαρά του παραδείσου στη ζωή «χωρίς» τον Θεό
iv. ""Ελάτε να χτίσουμε μια πόλη, κι έναν πύργο που η κορφή του να φτάνει στους ουρανούς"": ο Πύργος της Βαβέλ και η επιθυμία για δόξα και φήμη! (Γεν 11, 1-9)
v. Ε ίναι η αμαρτία απλώς μία παράβαση;
α. Διακοπή μίας σχέσης ζωής
β. «Μετανοήστε για να ζήσετε (Ιεζ 18, 31-32)
γ. «Παιδί μου, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες»: Η θεραπεία του παραλύτου της Καπερναούμ (Μκ 2, 1-12)
δ. «Πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι» (Α' Τιμ 2, 1-4)"

Α. ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
1. Συνταύτιση με βιβλικά πρόσωπα: Αδάμ, πώς νιώθεις τώρα που φεύγεις απ' τον παράδεισο;
2. Κύκλος συνείδησης για τον παράλυτο της Καπερναούμ

Β. ΟΜΑΔΙΚΕΣ / ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
1. Έντεχνος συλλογισμός (Artful thinking): Σε έργα των Bacon, Κ. Kollwitz, Guernica, Κανιάρη, Ν. Κεσσανλή κ.ά.
2. TPSS με θέμα: «Διακρίσεις και ανισότητα στη χώρα μας»
3. Έντεχνος συλλογισμός (Artful thinking): α. «0 Αη Γιώργης», Πέρης Ιερεμιάδης
β. «Η λευκή Σταύρωση», Marc Chagall γ. «Η κραυγή», Edvard Munch,
http://www.wikipaintings.org/en/edvard-munch#supersized- featured-1854 71
4. Έντεχνος συλλογισμός (Artful thinking): Έντεχνος Συλλογισμός (μοτίβο: η αρχή, η μέση και το τέλος): Τζοβάν ι ντι Πάολο «Η εκδίωξη από τον Παράδεισο»

Γ. ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ
1. Ατελιέ: Δημιουργία κολλάζ με πληροφορίες διαδικτύου, αποκόμματα εφημερίδων, αστυνομικά ρεπορτάζ, χρονικά πυρην ικών ατυχημάτων και οικολογικών καταστροφών, κόμικς, ηλεκτρονικά παιχνίδια καταστροφής και βίας
2. Έντεχνος Συλλογισμός (μοτίβο: Headlines): πάνω σε φωτογραφίες από σύγχρονα προϊόντα τεχνολογίας οι μαθητές γράφουν για κάθε μία έναν τίτλο, ξεκινώντας με τις λέξεις «Η τεχνολογία μαγεύει τον άνθρωπο, γιατί. ..»"

Δ' ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Ο Θεός γίνεται άνθρωπος: Το πιο συγκλονιστικό γεγονός της ιστορίας του ανθρώπου

ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΑ ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Οι μαθητές και μαθήτριες να:

α) αναφέρουν τη διδασκαλία της Εκκλησίας σχετικά με το πρόσωπο του Χριστού

β) επιβεβαιώνουν τον ανατρεπτικό, απελευθερωτικό και θεραπευτικό χαρακτήρα της παρουσίας του Χριστού στη ζωή του ανθρώπου

γ) εκτιμούν τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό ως διδάσκαλο, που προσλαμβάνει δημιουργικά την καθημερινότητα για να τη φωτίσει «διαφορετικά»

δ) εξηγούν τους λόγους για τους οποίους ο «Χριστός» αντιμετωπίζεται ως «σημείον αντιλεγόμενον»"

Ι. Γνώμες των ανθρώπων για τον Ιησού Χριστό
ί. Πρόσωπα της εποχής Του
ίί. Φιλόσοφοι, καλλιτέχνες

11. Ποιος είναι ο Ιησούς Χριστός;
i. Ο Υιός του Θεού γίνεται άνθρωπος. Η Γέννηση του Χριστού ως Ευαγγέλιο
α. Σύλληψη Τιμίου Προδρόμου και Ιησού Χριστού: ένα Δίπτυχο Δημιουργίας
β. Τριήμερη «Πορεία» από τη Ναζαρέτ στη Βηθλεέμ
γ. Ευαγγελισμός των «περιθωριακών», «ακάθαρτων» βοσκών
δ. Ο Κύριος γεννιέται σε μία σε φάτνη
ε. Σημείον αντιλεγόμενον: Υπαπαντή στον Ναό (Λκ 2, 21)
στ. Η Γέννηση του Χριστού στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο ζ. Χριστούγεννα και σύγχρονος άνθρωπος
ii. Ο «ήλιος της δικαιοσύνης» στον κόσμο
iii. Ο Μεσσίας που ανήγγειλαν οι Προφήτες (Ησ 11, 1-10)
iv. Ο μοναδικός διδάσκαλος (Λκ 11, 27. 19, 48. Μκ 1, 22. 4, 33 και Επί του Όρους Ομιλία: Μτ 5-7)

111. Ο Χριστός Ιησούς διδάσκει και φανερώνει έναν νέο τρόπο ζωής
i. Αγαπά όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως, ό,τι και αν έχουν πράξει: Η παραβολή του σπλαχνικού Πατέρα (Λκ 15, 11-32)
ii. Αποδέχεται και συνομιλεί χωρίς διακρίσεις με άντρες και γυναίκες: Διάλογος με τη Σαμαρείτισσα (Ιω 4, 1-42)
iii. Συγχωρεί «αμαρτωλούς» που έχουν ανοιχτή καρδιά: Η περίπτωση του Ζακχαίου (Ιω 8, 3-11. Λκ 19, 1-10)
iv. Κηρύττει μια κοινωνία δικαιοσύνης και ταυτίζεται με τους αδυνάτους: Παραβολή της Κρίσης (Μτ 25, 31-46)
v. Κρίνει αυστηρά την υποκρισία και τη σκληροκαρδία: «Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί» (Μτ 23, 13-33)

IV. Ιησούς Χριστός φανερώνει με σημεία έναν καινούριο κόσμο
ί. Χορταίνει τη σωματική και πνευματική πείνα των ανθρώπων: Ο χορτασμός των πεντακισχιλίων (Ιω 6, 1-15)
ii. Προσφέρει στους ανθρώπους το φως! Η θεραπεία του εκ γενετής τυφλού (Ιω 9)
iii. Ελευθερώνει τους ανθρώπους από την τυπική τήρηση του Νόμου με την εντολή της αγάπης: Η θεραπεία του ανθρώπου με παράλυτο χέρι (Μκ 3, 1-6)
ν. Ο Χριστός προσφέρει τη ζωή Του ... για να ζήσει ο άνθρωπος
1. Ο Χριστός πλένει τα πόδια των μαθητών του (Ιω 13, 1-15)
11. Ο «πασχάλιος» Μυστικός Δείπνος (Μκ 14, 22-25)
ΙΙΙ. Η προδοσία του Ιούδα και η άρνηση του Πέτρου. Μεταμέλεια ή μετάνοια; (Μκ 14,10-11· Μκ, 14, 66-72)
IV. Ο Ιησούς διαλέγεται με τον Πιλάτο περί της Αλήθειας (Ιω τ
18,36-38)
v. v. Ο Σταυpόc του Χpιστού: Η δύναμn του Θεού

Α. ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
1. Δραματοποίηση: μαθητές υποδύονται τους κατοίκους της Βηθλεέμ που συζητούν για τους λόγους που οδήγησαν τους τρεις Μάγους στο χωριό τους.
2. Καρέκλα αφήγησης: Ένας μαθητής/βοσκός διηγείται στην οικογένειά του τα θαυμαστά που είδε το βράδυ της γέννησης του Χριστού.
3. «Παγωμένη» εικόνα: Οι καταναλωτές στις χριστουγεννιάτικες αγορές των μεγαλουπόλεων.
4. Αναδιήγηση βιβλικών αφηγήσεων από άλλη προοπτική: ο μεγάλος γιος της παραβολής του σπλαχνικού Πατέρα
5. Μετασχηματισμός βιβλικού κειμένου (σε είδηση εφημερίδας) Λκ 4, 16-21
6. Ανακριτική καρέκλα για πρόσωπα κειμένων (Σαμαρείτης, Άσωτος, τυφλός)
7. Διάδρομος συνείδησης για πρόσωπα των διηγήσεων (Π ιλά- τος, ένας Φαρισαίος, στρατιώτες της Σταύρωσης)

Β. ΟΜΑΔΙΚΕΣ / ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
1. Κάνοντας θεολογία με τα παιδιά: Η τάξη σε ολομέλεια συζητάει για τα θεολογικά μηνύματα των αφηγήσεων του Ματθαίου και του Λουκά για τη γέννηση του Χριστού.
2. Αναγνώριση του είδους των βιβλικών κειμένων (γεγονός, παραβολή, εικόνα/παρομοίωση)
3. Artful Thinking (μοτίβο: βλέπω, ισχυρίζομαι, αναρωτιέμαι, διερωτώμαι):
α. από τις Ιερές Μονές του Αγίου Όρους - Συλλογή Gabriel Millet
[βλ.http://ica.princeton.edu/millet/main.php?country=G reec e&site=240&νiew=site&page= 1]
4. Artful Thinking (μοτίβο: η αρχή, η μέση και το τέλος): α. Σταύρωση, Δομήνικου Θεοτοκόπουλου [βλ. http:/ /www.wikipaintings.org/ en/ el-greco#supersized- spanish-period-191018]
β. Η προσευχή στο όρος των Ελαιών, Δομήνικου Θεοτοκόπουλου [βλ. http://www.wikipaintings.org/en/el- greco#supersized-spanish-period-1 91014]
γ. Ecce Homo, του Antonio Ciseri [ βλ. https:/ / commons.wikimedia.org/w /index.php?curid= 10356430]
5. Επίλυση προβλήματος: «Εγώ ειμί η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή» (Ιω 14, 6): Επαλήθευση των χαρακτηρισμών στα κείμενα που επεξεργάστηκαν"

Δ. ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΕΣ
Σε συνεργασία με τον /την φιλόλογο μελετούν την παρουσία του «ήλιου της δικαιοσύνης» στο έργο του Οδ. Ελύτη και ερευνούν τη σχέση του με τον «'Ηλιο της Δικαιοσύνης» όπως αναφέρεται στο απολυτίκιο της γιορτής των Χριστουγέννων.

Ε ' ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Ένας καινούριος κόσμος ξεπροβάλλει: Χριστός ανέστη

ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΑ ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Οι μαθητές και μαθήτριες να:

α) αναγνωρίζουν το αίτημα της ελπίδας και της μεταμόρφωσης όπως εκφράζεται στην πολιτική και στην τέχνη

β) εξετάζουν πτυχές της χριστιανικής ελπίδας για τη σωτηρία του κόσμου, με θεολογικό σημείο αφετηρίας την Ανάσταση του Χριστού

γ) διακρίνουν στην Αγία Γραφή καθώς και σε λατρευτικές πράξεις και διατυπώσεις την ελπίδα και την προσδοκία για τη σωτηρία του κόσμου και του ανθρώπου

1. Η ανάγκη να αλλάξει ο κόσμος
i. Η ελπίδα των ανθρώπων για μια ιδανική κοινωνία
ii. Η σιωπηλή επανάσταση της τέχνης
iii. Ελπίδα και Αλλαγή: Έγνοια και ανάγκη όλων των ανθρώπων

ΙΙ. Μια νέα αρχή ... από τον Τάφο τον κενό
ί. «Τετέλεσται!» Η ταφή του Ιησού από τους «Κρυφούς μαθητές». (Ιω 19,38 - 42)
ίί. Η Μαρία από τα Μάγδαλα: Μαρτυρία της Ανάστασης στον κήπο - <<μή μου aπτου» (Ιω 20, 11-18)
ίίί. «Από το μνήμα το κενό στους δρόμους του κόσμου»: Το μήνυμα της Ανάστασης ως κέντρο της σωτηρίας (Μκ 16, 1-8)
iv. Η εμφάνιση του Αναστάντος Χριστού στον δύσπιστο Θωμά και σε εφτά μαθητές (Ιω 20, 25 - 21,12)
v. Η Ανάληψη του Χριστού (Λκ 24, 50-53)

ΙΙΙ. Ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός: Η ελπίδα του κόσμου
ί. Το τραπέζι της Ευχαριστίας: Ενσωμάτωση με το Χριστό και απελευθέρωση από το κακό (Ιωάννου Χρυσοστόμου, Κατηχητικός Λόγος)
ίί. «Λειτουργία μετά τη Θεία Λειτουργία»: Η συνεχής προσπάθεια για μεταμόρφωση ολόκληρης της ζωής σε μια ζωή ευχαριστίας
ίίί. Ο βιβλικός λόγος: Ελπίδα για όλο τον κόσμο (Α Κορ 2,9)
ίν. «Καινοuς δε ούρανοuς καl yfiν καινήν [ ... ] προσδοκώμεν» (Β Πε 3, 13)

Α. ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Παιχνίδι σε κύκλο (για έναρξη των εργασιών): «Πες μου κάτι να νιώσω όμορφα». Μ ια κάρτα με το όνομα του μαθητή πηγαίνει στον διπλανό. Μουσική υπόκρουση. Όταν η μουσική σταματάει, κάθε παιδί γράφει κάτι όμορφο για τον μαθητή στον οποίο ανήκει η κάρτα. Στο τέλος ο καθένας παίρνει το δικό του (στόχος: Η ανάγκη μας για το καλό εδώ και τώρα)

Β. ΟΜΑΔΙΚΕΣ / ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
1. Έντεχνος Συλλογισμός (μοτίβα: α. ακούγοντας δέκα επί δύο και β. συνδέοντας, επεκτείνοντας, προκαλώντας) με τα παρακάτω: «Αναστήτω ο Θεός» [Ύμνος (Επιλογή στίχων από την ακολουθία της Αναστάσεως) Μουσική διασκευή: Βασίλης Χατζηνικολάου (Γα μπλουζ της ψυχής μου. Βυζαντινά ακούσματα στον 21° αιώνα)] και «Πάσχα των Ελλήνων» (Στίχοι: Γιώργος Θέμελης, Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής).
2. Έντεχνος συλλογισμός (Artful thinking) (μοτίβο: βλέπω, ισχυρίζομαι, αναρωτιέμαι, διερωτώμαι): Η εις Άδου κάθοδος - Ανάστασις, Όσιος Λουκάς ή Μονή Δαφνίου ή Μονή της Χώρας ή Πρωτάτου και Η Ανάσταση -μια προσωπική Ανάσταση Μπ. Πυλαρινού
3. Ανάλυση Διαστάσεων: «Η ζωή ως ευχαριστία»
4. Κάνοντας θεολογία με τα παιδιά: Η αξία του κειμένου το Παύλου για τους Χριστιανούς (Α' Κορ 15,12-19)

ΣΤ' ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Η Εκκλησία μεταμορφώνει τον κόσμο
ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΑ ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Οί μαθητές και μαθήτριες να:

α) ερμηνεύουν την ανατρεπτικότητα και τη ρίζοσπαστίκότητα της πρότασης, που κομίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία, για τη μεταμόρφωση της ζωής

β) αναδεικνύουν τη σημασία της προσωπικής ευθύνης και της συλλογικής δράσης στην κατεύθυνση της μεταμόρφωσης του κόσμου

γ) εξηγούν το κεντρικό σημείο της διδασκαλίας του Ιησού, τη Βασίλεια του Θεού αξιοποιώντας θεολογικά κριτήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας

δ) αξιολογούν τη χριστιανική προσδοκία των εσχάτων ως καθημερινό αγώνα για την ανακαίνιση της ζωής και όχι ως φυγή από την ιστορία

Ι. Δράση και αγώνας για τη μεταμόρφωση της ζωής και του κόσμου
ί. «Υπέρ της του κόσμου ζωής» ή αλλιώς «Για να ζήσει ο κόσμος»: Προσωπική ευθύνη καί κοίνή επιδίωξη.
ii. Η ζωή μέσα στην Εκκλησία αξιολογείται διαφορετικά: Οί Μακαρίσμοί (Μτ 5, 3-12)
iii «Μη μεριμνάτε»: Καταναλωτίσμός δίχως όρια ή σεβασμός απέναντι στη δημιουργία και τη ζωή; (Μτ 6, 25-34)
ίν. Αδιαφορία και σκληρότητα απέναντι στον συνάνθρωπο ή άπειρο έλεος και συγχώρεση; (Μτ 18, 21-22)
ν. «Να υπάρχει σε όλους ισότητα»:
Από την αδικία στον αγώνα για την επικράτηση της δικαιοσύνης και της ισότητας (Ησ 26, 9 και Β Κορ 8,13)
νί. «Εάν ταΐς γλώσσαίς των ανθρώπων λαλώ»: Από την εχθρότητα και τη βία στην ειρήνη και την χωρίς όρια αγάπη (Α' Κορ 13 καί Λκ 6, 27-40)
νϋ. «Να έχουμε μόνο αυτή τη σκέψη: να σωθούν οι πάντες»: Το χρέος της Ορθόδοξης Εκκλησίας για τη σωτηρία όλου του κόσμου(από τους λόγους του Γέροντα Σ ιλουανού)
νίϋ.«Πάσα η κτίσις συστενάζει και συνωδίνει άχρι του νυν»: Από τον εφιάλτη της οικολογικής καταστροφής στη διάσωση της ζωής (Ρωμ8,18-23)

II. Η Βασιλεία του Θεού. Τί είναι τελικά;
Ζωή γεμάτη χαρά και δημιουργία
Ο Θεός προσκαλεί όλους τους ανθρώπους στη βασιλεία του (Λκ 14,16-24 / Παραβολή του μεγάλου δείπνου)
«Η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστίν» (Λκ, 17, 21)
ίν. Η Βασιλεία του Θεού όχι μόνο ως όραμα, αλλά και ως πρόγευση μέσα στην ιστορία

Α. ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
1. Μονόλογος ενός κατοίκου μίας ιδανικής κοινωνίας (Ουτοπίας) (στόχος: Διερεύνηση των προσδοκιών και του εφικτού της ιδανικής κοινωνίας)
2. Ζωντανό γλυπτό: Ο ύμνος της Αγάπης (Α' Κορ 13,1-13)

Β. ΟΜΑΔΙΚΕΣ / ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
1. ΤWPS με θέμα: Οί Μακαρίσμοί ως πραγματικότητα ζωής
2. Μελέτη περίπτωσης: ΝίΚ Βόγίετζίκ: «Ούτε χέρια, ούτε πόδια, ούτε έγνοιες!»
3. Μελέτες περίπτωσης προσώπων που υπηρέτησαν την προαγωγή της ζωής: Νεομάρτυς Ακυλίνα (1-1764): Ελευθερία και πίστη
4. Έρευνα: Ποιμαντική φροντίδα της Εκκλησίας σήμερα
5. Αποφάσεις και δράσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την προστασία του περιβάλλοντος,από τον ιστότοπο του Οικουμενικού Πατριαρχείου [βλ. ενδεικτικά

Γ. ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Σε συνεργασία με τον καθηγητή της Μουσικής βρίσκουν και παίζουν τραγούδια για την ελπίδα

Ε. ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ / ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ / ΔΡΑΣΕΙΣ
1. Οργάνωση οικολογικής δράσης
2. Προβολή ταινίας «Το αριστερό μου πόδι» του Jim Sheridan

Ζ' ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Η Εκκλησία ως κιβωτός σ' ένα ταξίδι χωρίς τέλος

ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΑ ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Οι μαθητές και μαθήτριες να :

α) διασαφηνίζουν τη σημασία των όρων «Ανάσταση των νεκρών», «Παράδεισος»,
«Κόλαση», «Δευτέρα Παρουσία», με βάση θεολογικά κριτήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας

β) εντοπίζουν στο βιβλίο της Αποκάλυψης τα χαρακτηριστικά μηνύματος ελπίδας, δηλ. ενός Ευαγγελίου

γ) διακρίνουν ότι η πορεία προς Εμμαούς με τους δύο

«άγνωστους» μαθητές παραμένει μέχρι σήμερα για
κάθε Χριστιανό μία πρόσκληση γεμάτη εκπλήξεις

1. Η συνάντηση Θεού και ανθρώπου συνεχίζεται ... Η Αποκάλυψη του Ιωάννη
i. Η έννοια της Προφητείας και του Αποκαλυπτισμού: Παρηγοριά σε περιόδους ατομικής και συλλογικής κρίσης
ii. Ο Ιωάννης αυτό-εξόριστος στην Πάτμο σε μια εποχή ...
«διαδικτυακή»
iii. Ο Χριστός, ο αληθινός Μεσσίας της ανθρωπότητας: Το εσφαγμένο Αρν ίο ανοίγει το Βιβλίο της Ιστορίας (Απ 1)· (Απ 5)
iv. «Καί εΤδον ούρανόν καινόν καί yfjν καινήν· [...] ναί, έρχομαι ταχύ. άμήν, ναί έρχου, Κύριε Ίησοu»: Το αισιόδοξο μήνυμα της Αποκάλυψης (Απ 21-22)
v. Η πραγματική συμμετοχή στη λατρεία, τη διακον ία και της μαρτυρία της Εκκλησίας ως Αποκάλυψη της Αποκάλυψης

ΙΙ. Η πορεία προς τα έσχατα μέσα από εικόνες και παραβολές
i. Ο κόσμος και η ιστορία οδεύει προς ένα τέλος (Έσχατα)
ii. Η προσδοκία της Δευτέρας Παρουσίας: «Μαράν αθά - ο Κύριος έρχεται!» (Α Κορ 16, 2 2) και «ναι, έρχομαι ταχύ» (Απ 22, 20)
iii. Η Ανάσταση των νεκρών: «Έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος»
(Α Κορ 15, 26) και «Πού σου άδη το κέντρον;» (Κανόνας του Μεγάλου Σαββάτου)
iv. Η τελική κρίση (Προσθήκη της λέξης «Η»): Η παραβολή της κρίσης (Μτ 25, 31-46) και «Και είδα έναν άσπρο θρόνο» (Απ 20, 11-14)
v. Ο Παράδεισος και η κόλαση: όχι θεϊκή αμοιβή ή τιμωρία, αλλά ατελείωτη ζωή χωρίς τέλος μέσα στην αγκαλιά του Θεού ή απόλυτη άρνηση της μετοχής στη ζωή Του (διήγηση και αββά Μακαρίου από το Γεροvτικόv)

ΙΙΙ. Η ζωή μαζί με τον Χριστό: μια πορεία γεμάτη εκπλήξε
ί. «Αυτών δε διηνοίχθησαν οι οφθαλμοί και επέγνωσαν αυτόν»: Στην πορεία προς Εμμαούς (Λκ 24, 13-35)
ίί. Στο κοινό τραπέζι της Θείας Λειτουργίας
ίίί. «Τότε πρόσωπο με πρόσωπο θα δούμε τον Θεό» (Α Κορ 13, 11-12

Α. ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Β. ΟΜΑΔΙΚΕΣ / ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
1. Έρευνα: Το τέλος του κόσμου στον κινηματογράφο
2. Έρευνα: Καταστροφολογικές αντιλήψεις των νέων (ηλεκτρονικά παιχνίδια, ταινίες, περιοδικά)
3. Έντεχνος συλλογισμός (Artful thinking): Ε ικόνες της Αποκάλυψης Ανιχνεύοντας θρησκευτικές προσεγγίσεις των εσχάτων μέσα από την εικονογραφία και την
τέχνη
4. Έντεχνος συλλογισμός (Artful thinking) (μοτίβο: βλέπω, ισχυρίζομαι, αναρωτιέμαι, διερωτώμαι): α. Η Τελική Κρίση του Michelangelo
[http://www.wikipaintings.org/ en/michelangelo#s upersized-featured-1 93265]
β. Η Τελική Κρίση του Αντρέι Ρουμπλιώφ [h ttp://www.wikipaintings.org/ en / andrei-rublev /the-last-judgement-1408]
γ. Ο Χριστός εν ετέρα μορφή, Πρωτάτο
δ. Caravaggio, Το δείπνο στους Εμμαούς (Duccio di buonίnsegna, Emmaus). [https://commons.wikimedia.org/w /index.php?curid=238678]
5. Έντεχνος συλλογισμός (Artful thinking) (Δέκα επί δύο):
α. Ένα πλοίο για τον παράδεισο (Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας)
β. Ίσως (Στίχοι-Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου)

Γ. ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΚΦΡ
1. Ατελιέ: Δημιουργία κολλάζ με ζωγραφική, φωτογραφίες και αποσπάσματα για την καινή γη και τον καινό ουρανό

Η αριθμ. 101470/Δ2/16-06-2017 (ΦΕΚ 2104/Β719-06-2017) απόφαση καταργείται. Η ισχύς αυτής της απόφασης αρχίζει από το σχολικό έτος 2020-2021. Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 4 Μαρτίου 2020

Η Υφυπουργός
ΣΟΦΙΑ ΖΑΧΑΡΑΚΗ

Σχετικά Άρθρα