ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ ΑΣΕΠ 2008 2009
ΠΕ12 ΠΕ17 ΧΗΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ και ΜΕΤΑΛΛΕΙΟΛΟΓΩΝ
Εξεταζόμενα Γνωστικά Αντικείμενα
1. Τα γνωστικά αντικείμενα στα οποία εξετάζονται οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κατατάσσονται σε δύο θεματικές ενότητες (πρώτη και δεύτερη θεματική ενότητα), όπως αυτές ορίζονται από τα άρθρα 4 και 5, αντίστοιχα, αυτής της απόφασης και η εξέταση κάθε ενότητας διαρκεί τουλάχιστον τέσσερις (4) ώρες.
2. Το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων μπορεί, κατά τα ισχύοντα στη νομοθεσία ΑΣΕΠ, να ζητήσει τον ορισμό συντελεστή κατά γνωστικό αντικείμενο.
Πρώτη θεματική ενότητα
Η πρώτη θεματική ενότητα έχει ως σκοπό να διαγνώσει τον βαθμό κατοχής των γνωστικών αντικειμένων, τα οποία θα κληθεί να διδάξει ο υποψήφιος, εφόσον και όταν διοριστεί στην εκπαίδευση. Ειδικότερα τα γνωστικά αντικείμενα και η εξεταστέα ύλη της ενότητας αυτής ορίζονται κατά βαθμίδα εκπαίδευσης, κλάδο και ειδικότητα ως ακολούθως:
Οι υποψήφιοι των κλάδων στους οποίους αναφέρεται μόνο ένα υποχρεωτικό μάθημα εξετάζονται στην ύλη του μαθήματος αυτού.
Οι υποψήφιοι των κλάδων στους οποίους αναφέρονται και μαθήματα επιλογής εξετάζονται στην ύλη του υποχρεωτικού μαθήματος, καθώς επίσης και στην ύλη ενός από τα αναφερόμενα μαθήματα επιλογής, το οποίο επιλέγουν.
δ) Για τις ειδικότητες Χημικών Μηχανικών, Μεταλλειολόγων Μηχανικών του κλάδου ΠΕ12 και Μεταλλειολόγων του κλάδου ΠΕ18:
Υποχρεωτικό μάθημα: Χημεία−Χημική Τεχνολογία
Εξεταστέα ύλη
1. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ
− Γνωρίσματα, σύσταση και καταστάσεις της ύλης.
− Ταξινόμηση υλικών σωμάτων.
− Εκφράσεις περιεκτικότητας, διαλυτότητα.
− Εκφράσεις συγκέντρωσης διαλυμάτων.
− Είδη δεσμών, χημική ονοματολογία.
− Χημικές μονάδες μάζας.
− Καταστατική εξίσωση των αερίων, νόμος μερικών πιέσεων.
− Στοιχειομετρικοί υπολογισμοί.
2. ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΑΚΗ ΔΟΜΗ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ
− Κβαντικοί αριθμοί, ατομικά τροχιακά και αρχές δόμησης.
− Τομείς s,p,d,f περιοδικού πίνακα, μεταβολή περιοδικών ιδιοτήτων.
− Θεωρία Lewis.
− Θεωρία VSEPR.
− Δεσμοί σ και π.
3. ΔΙΑΜΟΡΙΑΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ − ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ
− Διαμοριακές δυνάμεις.
− Μεταβολές καταστάσεων.
− Προσθετικές ιδιότητες διαλυμάτων.
4. ΘΕΡΜΟΧΗΜΕΙΑ − ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ
− Μεταβολές ενθαλπίας κατά τις χημικές αντιδράσεις.
− Νόμοι της θερμοχημείας και θερμιδομετρία.
− Πρώτος και δεύτερος θερμοδυναμικός νόμος.
− Ελεύθερη ενέργεια, χημικές αντιδράσεις και ισορροπία.
5. ΟΞΕΑ, ΒΑΣΕΙΣ, ΟΞΕΙΔΙΑ, ΑΛΑΤΑ
− Ορισμός οξέων, βάσεων κατά Arrhenius και κατά Brönsted − Lowry.
−Ορισμός οξειδίων και αλάτων.
− Ιδιότητες οξέων, βάσεων, εξουδετέρωση, αντιδράσεις διπλής αντικατάστασης.
− Κατηγορίες οξέων, βάσεων, οξειδίων και αλάτων.
6. ΧΗΜΙΚΗ ΚΙΝΗΤΙΚΗ
− Ταχύτητα αντίδρασης και παράγοντες που την επηρεάζουν.
− Νόμος ταχύτητας και μηχανισμός αντίδρασης.
− Καταλύτες.
7. ΧΗΜΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ
− Αμφίδρομες αντιδράσεις.
− Απόδοση αντίδρασης.
− Παράγοντες που επηρεάζουν τη θέση της Χημικής Ισορροπίας, αρχή Le Chatelier.
− Σταθερά χημικής ισορροπίας και παράγοντες που την επηρεάζουν. Βαθμός ιοντισμού οξέων − βάσεων.
− Ιοντισμός νερού−pH.
− Επίδραση κοινού ιόντος.
− Ρυθμιστικά διαλύματα.
− Δείκτες− ογκομέτρηση.
− Γινόμενο διαλυτότητας.
8. ΟΞΕΙΔΟΑΝΑΓΩΓΗ − ΗΛΕΚΤΡΟΧΗΜΕΙΑ
− Αριθμός οξείδωσης, οξείδωση− αναγωγή.
− Ηλεκτρόλυση.
− Γαλβανικά στοιχεία, δυναμικό οξειδοαναγωγής.
− Μπαταρίες.
9. ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ
− Ταξινόμηση οργανικών ενώσεων−ομόλογες σειρές−ονοματολογία.
− Ισομέρεια (συντακτική και γεωμετρική και στερεοϊσομέρεια).
− Ανάλυση οργανικών ενώσεων.
− Πετρέλαιο − Πετροχημικά.
− Υδρογονάνθρακές (αλκάνια, αλκένια, αλκίνια, βενζόλιο).
− Αλκοόλες, φαινόλες.
− Αλκυλαλογονίδια, αιθέρες.
− Καρβονυλικές ενώσεις.
− Καρβοξυλικά οξέα και παράγωγά τους.
− Βιομόρια και άλλα μόρια (Πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λίπη έλαια, σάπωνες).
− Πολυμερή−πλαστικά, υφάνσιμες ίνες.
− Στοιχεία μηχανισμών οργανικών αντιδράσεων.
10. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ
− Φαινόμενο θερμοκηπίου.
− Τρύπα όζοντος.
− Διαχείριση αποβλήτων.
11. ΦΥΣΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ
Αποθήκευση, μεταφορά και ελάττωση μεγέθους στερεών υλικών.
Αποθήκευση και μεταφορά ρευστών.
Διαχωρισμός υλικών (στερεών, υγρών, αερίων).
12. ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ
ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΥΛΙΚΑ
Διαγράμματα φάσεων δύο συστατικών (απλού ευτηκτικού κράματος και σύνθετου κράματος).
Σίδηρος (Μεταλλουργία σιδήρου).
Διαγράμματα φάσεων σιδήρου – σεμεντίτη).
Θερμικές κατεργασίες του χάλυβα και χαλυβοκράματα.
Ανοξείδωτοι χάλυβες.
Χυτοσίδηροι.
Κράματα χαλκού.
Αλουμίνιο (μεταλλουργία και κράματα).
ΚΑΥΣΙΜΑ
Ορισμός.
Καύση (μηχανισμός – απόδοση).
Στερεά καύσιμα (ταξινόμηση, προέλευση, χαρακτηριστικά, αποθήκευση).
Αέρια καύσιμα (είδη).
Υγρά καύσιμα (κατάταξη).
Φυσικό πετρέλαιο (προέλευση, παραγωγή, επεξεργασία)
Παραγωγή βενζίνης.
Βελτίωση ιδιοτήτων βενζίνης.
Πετρέλαιο Diesel (παραγωγή, ιδιότητες, προδιαγραφές).
ΜΕΛΕΤΗ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ
Νερό.
Αμμωνία.
Νιτρικό οξύ.
Θειικό οξύ.
Δεύτερη θεματική ενότητα
1. Η δεύτερη θεματική ενότητα αφορά:
1) τη Γενική Διδακτική Μεθοδολογία − Παιδαγωγικά Θέματα και
2) την Ειδική Διδακτική και έχει ως σκοπό την αξιολόγηση των βασικών γνώσεων των υποψηφίων για να μπορούν:
α) να επιτελούν το διδακτικό και το οργανωτικό τους έργο, σύμφωνα με:
(i) τις γενικές αρχές της διδασκαλίας και
(ii) τις σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις των μαθημάτων της ειδικότητάς τους.
β) να είναι σε θέση να αντιμετωπίζουν κριτικά τη γνώση.
γ) να αντιμετωπίζουν στην πράξη προβλήματα της καθημερινής σχολικής ζωής.
δ) να βοηθούν τον μαθητή στην προσαρμογή του στο σχολείο και να συμβάλλουν θετικά στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
ε) να κατανοούν τον ρόλο του σχολικού θεσμού μέσα στην κοινωνία και την επίδραση που η τελευταία ασκεί σ’ αυτόν.
2. Η εξεταστέα ύλη της δεύτερης θεματικής ενότητας περιλαμβάνει δύο επί μέρους θέματα για όλους τους κλάδους:
α) Γενική διδακτική μεθοδολογία και γενικά ψυχοπαιδαγωγικά θέματα που η εξεταστέα ύλη ορίζεται η ίδια για όλους τους κλάδους.
β) Ειδική διδακτική του γνωστικού αντικειμένου κατά κλάδο και ειδικότητα.
Ειδικότερα:
Α. Η εξεταστέα ύλη του πρώτου θέματος αφορά τον τρόπο αντιμετώπισης, με μία γενική παιδαγωγική αντίληψη, ζητημάτων αγωγής και μάθησης, καθώς και βασικά γνωστικά στοιχεία ψυχοπαιδαγωγικής (που υπάρχουν σε όλα τα αντίστοιχα ψυχοπαιδαγωγικά βιβλία). Ειδικότερα:
α1. Με τη Γενική διδακτική μεθοδολογία επιδιώκεται να ελεγχθεί αν οι υποψήφιοι κατέχουν βασικές γνώσεις γύρω από τη μεθοδολογία της διδασκαλίας (προγραμματισμός, διεξαγωγή και αξιολόγηση).
α2. Τα γενικά ψυχοπαιδαγωγικά θέματα αναφέρονται:
1) στην πρακτική αντιμετώπιση ποικίλων ζητημάτων της καθημερινής σχολικής ζωής, όπως προβλήματα προσαρμογής και συμπεριφοράς στο σχολείο, προβλήματα μετάβασης από τη μια βαθμίδα στην άλλη, προβλήματα συμπεριφοράς στη σχολική τάξη και το σχολικό χώρο, αμοιβές−ποινές μαθητών, κίνητρα, διαπροσωπικές σχέσεις, επικοινωνία και ψυχολογικό κλίμα στο σχολικό περιβάλλον, σχέσεις μεταξύ μαθητών− εκπαιδευτικών− γονέων, προβλήματα σχετικά με την παιδική ή την εφηβική ηλικία (ανάλογα με τη βαθμίδα), απλά μαθησιακά προβλήματα, κρούσματα νεανικής παραβατικότητας στο πλαίσιο του σχολείου, οικογενειακά ή προσωπικά προβλήματα των μαθητών, και
2) σε γενικά παιδαγωγικά θέματα που αφορούν τη σχέση σχολείου και κοινωνίας, τον ρόλο του εκπαιδευτικού στο σύγχρονο σχολείο, τις επιδράσεις του σχολείου στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου, τους εξωσχολικούς παράγοντες αγωγής και τα βασικά στοιχεία της δομής και λειτουργίας του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.
Οι υποψήφιοι καλούνται να αναπτύξουν τα ζητούμενα είτε υπό τη μορφή σύντομου δοκιμίου είτε υπό τη μορφή απαντήσεων σε ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών σε συγκεκριμένα διδακτικά και παιδαγωγικά προβλήματα στην τάξη ή στο σχολείο τους.
Β. Με την ειδική διδακτική επιδιώκεται να ελεγχθεί εάν οι υποψήφιοι είναι σε θέση να εφαρμόζουν κατά το σχεδιασμό μιας διδασκαλίας «επί χάρτου» εναλλακτικές μορφές διδασκαλίας, πέραν της δασκαλοκεντρικής.
Η εξέταση της ειδικής διδακτικής αναφέρεται ειδικότερα σε ζητήματα των αντίστοιχων προς την ειδικότητα των υποψηφίων γνωστικό/ά αντικείμενο/α [γενικοί σκοποί και ειδικοί στόχοι του μαθήματος (με βάση τα ισχύοντα Προγράμματα Σπουδών και τις Οδηγίες διδασκαλίας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου), μέθοδοι, πορεία και μορφές διδασκαλίας, διδακτικές ενέργειες, χρήση εποπτικών και άλλων διδακτικών μέσων, τρόποι και τεχνικές αξιολόγησης των μαθητών].
Στους υποψηφίους μπορεί να δοθεί μία διδακτική δραστηριότητα σχετική με το μάθημα (ή τα μαθήματα) της ειδικότητάς τους και τους ζητείται: να παρουσιάσουν ένα αναλυτικό σχέδιο στο οποίο να εκθέτουν τη μέθοδο και τον τρόπο διδασκαλίας και αξιολόγησής της και να αιτιολογήσουν με βάση τις παιδαγωγικές τους γνώσεις την άποψή τους. Μπορεί ακόμη να τους δίδεται ένα συγκεκριμένο σχέδιο μαθήματος και να τους ζητείται να το σχολιάσουν ή να απαντήσουν σε ερωτήσεις που τυχόν αναφέρονται σ’ αυτό.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.